واژه |
معنی واژه |
واژه |
معنی واژه |
گریبان |
یخه، یقه لباس |
افسار |
عنان |
زان |
از آن، به این خاطر |
افتان و خیزان |
تلوتلو خوران |
جرم |
گناه، بزه |
آی |
بیا |
قاضی |
دادرس |
رو |
برو |
سرا |
خانه، منزل |
شویم |
رویم |
خمّار |
می فروش |
خانه خمار |
میخانه |
دینار |
سکه طلا، واحد پول |
وارهان |
آزاد کن، نجات بده |
شرع |
راه دین، شریعت |
درهم |
سکه نقره، درم |
از بهرِ |
برای |
عار |
ننگ، رسوایی، بدنامی |
آگه |
مخفف آگاه |
در افتاد |
افتاد |
می |
باده، شراب |
زان |
از آن، به این خاطر |
بیهوده |
یاوه، بی فایده، پوچ |
حدّ |
مجازات شرعی، تازیانه |
بی خبر |
ناآگاه |
راهبر |
پیر، مرشد، رهبر |
صاحب خبر |
دل آگاه، دارنده خبر |
زبر |
بالا |
مکتب |
دبستان، آموزشگاه |
پیش |
نزد |
هان |
آگاه باش |
حقایق |
در اینجا حقایق عرفانی |
چو |
مانند |
زر |
طلا |
حق |
خداوند |
اوفتد |
بیفتد، در اینجا بتابد |
باللّه |
به خدا سوگند |
کز |
که از |
فلک |
چرخ، آسمان |
خوب |
زیبا |
دم |
نفس |
غریق |
غرق شده |
بحر |
دریا |
گمان بردن |
گمان کردن |
بنیاد |
پایه، اصل، شالوده |
هستی |
وجود |
گر |
اگر |
هوا |
هوا و هوس، میل |
وصال |
رسیدن، رسش |
هنر |
فضیلت |
داروغه |
پاسبان و نگهبان، شبگرد |
||
والی |
حاکم، فرماندار، استاندار |
||
بی خود شدن |
سرگشته شدن، گیج شدن |
||
ذوالجلال |
صاحب بزرگی، خداوند بزرگوار |
||
غرامت |
تاوان، جبران خسارت مالی و غیر آن |
||
بنیاد هستی تو |
بنیاد خود پرستی تو، دل بستگی های تو |
||
راهرو |
رهرو، سالک (امروزه در معنای دالان، دهلیز) |
||
محتسب |
ماموری که کار وی نظارت بر اجرای احکام دین بود |
||
ادیب |
ادب دان، ادب شناس، سخن دان، در اینجا آموزگار و مربّی |
||
افتادت کلاه |
در قدیم بدون کلاه و دستار بودن ننگ و بی ادبی به شمار می رفت |
||
کیمیا |
مادهای فرضی که بهوسیلۀ آن می توان هر فلز پَست مانندِ مس را تبدیل به زر کرد، اکسیر |
||
غرق شدن در دریای الهی |
به مقام فنای فی الله رسیدن |
||
والی از کجا در خانه خمار نیست |
از کجا معلوم که والی خود در میخانه نباشد |